Peidayesh | پیدایشیادگیری اینکه چگونه به خدا اعتماد کنیم، حتی وقتی انتظارات ما را برآورده نمی‌کند، می‌تواند یکی از چالش‌برانگیزترین بخش‌های سفر مسیحی ما باشد. گاهی اوقات، با تمام وجود دعا می‌کنیم، از خدا کمک می‌خواهیم و منتظر پاسخ او می‌مانیم.
اما چه می‌شود اگر پاسخی که خواهانش هستیم، چیزی نباشد که آن به امید داشتیم، یا بدتر از آن، احساس کنیم هیچ پاسخی از سوی خدا نمی‌آید؟
عزیزانم فراموش نکنید که با اعتماد به زمان‌بندی کامل و نقشه خداوند، می‌توانیم در ایمان خود قوی‌تر و به عیسی مسیح، که تنها راه نجات است، نزدیک‌تر شویم. این مقاله از پیدایش به ما کمک می‌کند تا در این فصل‌های انتظار زندگیمان، زمانی که به نظر می‌رسد خدا می‌گوید: «هنوز نه»، وفادار بمانیم.
درک زمان‌بندی الهی: چرا خدا می‌گوید “هنوز نه”؟
در دنیای پرشتاب امروزی، انتظار می‌تواند برای ما بسیار خسته‌کننده باشد. اما کتاب مقدس، کلام زنده خداوند به ما می‌آموزد که زمان‌بندی خدا همیشه کامل و بی‌نقص است. جامعه ۳: ۱ به ما یادآوری می‌کند: برای هر چیز زمانی است و هر امری را زیر آسمان، وقتی.
بنابراین وقتی خدا می‌گوید «هنوز نه»، به این معناست که او در پشت پرده در حال کار است، شاید در حال آماده‌سازی چیزی بهتر برای ماست، یا در حال آموزش درس‌های مهمی در زندگی به ماست که برای رشد روحانی‌مان ضروری هستند. خداوند نمی‌خواهد ما را از خیر و برکت محروم کند، بلکه می‌خواهد همه ما را برای بهترین چیزها آماده نماید.
بیشتر بخوانید: آیا عیسی مسیح ادعای الوهیت کرد؟ آنچه کتاب مقدس می‌گوید
نمونه‌ای از انتظار در کتاب مقدس: ابراهیم و سارا
برای درک بهتر زمان‌بندی خدا، به داستان ابراهیم و سارا نگاه کنید. آن‌ها برای سال‌ها منتظر پسر موعودشان، اسحاق، ماندند. با وجود سالخوردگی و تردیدهای فراوانشان، وعده خدا در زمان‌بندی کامل او به حقیقت پیوست (پیدایش ۲۱).
داستان ابراهیم به ما نشان می‌دهد که اعتماد به خدا، حتی زمانی که به نظر می‌رسد همه چیز به تأخیر افتاده، منجر به برکات بزرگی می‌شود. صبر ابراهیم و سارا پاداش بزرگی داشت و با توجه به کلام خداوند، نسل بزرگی از ایشان برکت یافت.
چگونه وقتی خدا انتظارات ما را برآورده نمی‌کند، به او اعتماد کنیم؟
اعتماد کردن به خداوند در لحظات طاقت‌فرسای انتظار، نیازمند دلی مطیع و چشمی دوخته به اوست. این مراحل می‌توانند به ما کمک کنند:
دعا و پرستش را ادامه دهید
اعتماد به خدا به معنای حفظ ارتباط باز با او از طریق دعا و پرستش است، مهم نیست چه اتفاقی می‌افتد. فیلیپیان ۴: ۶ می‌گوید: «برای هیچ چیز نگران نباشید، بلکه در هر چیز با دعا و استغاثه، همراه با شکرگزاری، درخواست‌های خود را به خدا ابراز کنید.»
با توجه به این آیه از کتاب مقدس، وقتی خدا فوراً انتظارات ما را برآورده نمی‌کند، دعا به ما کمک می‌کند تا به خدا متصل بمانیم و آرامش الهی را تجربه کنیم. همچنین پرستش، قلب ما را از نگرانی‌ها به شکرگزاری سوق داده و یادآور نیکویی‌ها و فیض عظیم خداوند به ماست.
بنابراین در هر تصمیم و چالشی، کتاب مقدس به ما می‌آموزد که از طریق دعا و پرستش به خدا نزدیک شویم (مزمور ۹۵: ۶). اعتماد به خدا، حتی وقتی او می‌گوید «هنوز نه»، به معنای تسلیم کردن کنترل زندگیمان و اقرار به پادشاه بودن اوست. این یک رابطه عمیق و مداوم است که در آن، خدا را در همه چیز مشارکت می‌دهیم.
به عیسی مسیح به عنوان الگوی خود نگاه کنید
عیسی خودش با لحظات بسیاری از انتظار و ناامیدی، به ویژه در طول زندگی زمینی‌اش، روبرو شد. در باغ جتسیمانی، او دعا کرد: «ای پدر، اگر ارادۀ توست، این جام را از من دور کن؛ امّا نه خواست من، بلکه ارادۀ تو انجام شود.» (لوقا ۲۲: ۴۲).
عیسی مسیح به ما نشان می‌دهد که تسلیم کردن خواسته‌هایمان به اراده خداوند، راه رسیدن به ایمان حقیقی و آرامش درونیست. زیرا او در سخت‌ترین شرایط نیز به پدرش اعتماد داشت.
اعتماد کنید که خدا برنامه‌ای کامل برای شما دارد
ارمیا ۲۹: ۱۱ وعده می‌دهد: «زیرا فکرهایی را که برای شما دارم می‌دانم، که فکرهای سعادتمندی است و نه تیره‌بختی، تا به شما امید بخشم و آینده‌ای عطا کنم؛ این است فرمودۀ خداوند.»
حتی وقتی اوضاع طبق برنامه ما پیش نمی‌رود، برنامه خدا بی‌نقص بوده و اعتماد به او به معنای باور این است که خداوند همه چیز را برای خیرت ما به کار می‌برد (رومیان ۸: ۲۸). این ایمان به ما قدرت می‌دهد که در دل تاریکی‌های این دنیا نیز به نور مسیح امید داشته باشیم.
بیشتر بخوانید: عیسی مسیح را دوست دارید اما مسیحی نیستید؟ از اینجا شروع کنید!
راه‌های عملی برای وفادار ماندن در انتظار
وقتی دلتنگ و خسته می‌شویم، راهکارهای زیر می‌توانند به ما کمک کنند تا در مسیر ایمانی خود باقی بمانیم:
۱. وفاداری گذشته خدا را به یاد آورید
به خودتان یادآوری کنید که خدا چگونه پیش از این در زندگی شما عمل کرده است. مزمور ۷۷: ۱۱ می‌گوید: «کارهای خداوند را یاد خواهم کرد؛ آری، عجایب تو را که از قدیم است، به یاد خواهم آورد.» به یاد آوردن برکات و محبت‌های گذشته خداوند، اعتماد ما را برای آینده تقویت می‌کند. هر بار که خدا شما را از مشکلی نجات داده یا دعایی را پاسخ داده، آن را به خاطر بسپارید.
۲. خود را با جامعه‌ای (کلیسا) تشویق‌کننده احاطه کنید
همنشینی با دیگر ایمانداران، ایمان ما را تقویت می‌کند. عبرانیان ۱۰: ۲۴-۲۵ ما را ترغیب می‌کند که یکدیگر را تشویق کنیم و از جمع شدن با هم دست نکشیم. به اشتراک گذاشتن داستان‌های وفاداری خداوند، به ما کمک می‌کند تا زمان‌های انتظار را تاب بیاوریم. این ارتباطات، ستون‌های حمایتی محکمی در طوفان‌های زندگی ما هستند.
۳. روزانه کلام خدا را بخوانید و بر آن تأمل نمایید
کتاب مقدس، کلام زنده خداوند، منبع آرامش و هدایت ماست. اشعیا ۴۰: ۳۱ ما را تشویق می‌کند: «اما آنان که برای خداوند انتظار می‌کشند، نیروی تازه خواهند یافت و با بالهایی همچون عقاب اوج خواهند گرفت؛ خواهند دوید و خسته نخواهند شد؛ خواهند خرامید و درمانده نخواهند گردید.» بنابراین تأمل بر کلام خداوند عیسی، قلب ما را دوباره بر وعده‌های او متمرکز کرده و روح ما را تغذیه می‌کند.
۴. در حین انتظار به دیگران خدمت کنید
درگیر شدن در خدمت، تمرکز ما را به بیرون از خودمان معطوف کرده و به ما یادآوری می‌کند که کار خدا حتی زمانی که دعاهای ما به تأخیر می‌افتند، ادامه دارد. عیسی در متی ۲۵: ۴۰ فرمود: «پادشاه در پاسخ خواهد گفت: آمین، به شما می‌گویم، آنچه برای یکی از کوچکترین برادران من کردید، در واقع برای من کردید.» بنابراین بر طبق کلام زنده خداوند، خدمت به دیگران، دل ما را از نگرانی‌هایمان رها می‌سازد.
نقش عیسی مسیح در ایمان ما
بسیار ضروریست که به یاد داشته باشیم که عیسی به او گفت: «من راه و راستی و حیات هستم؛ هیچ‌کس جز به واسطۀ من، نزد پدر نمی‌آید. (یوحنا ۱۴: ۶). بنابراین بر اساس این آیه، وقتی احساس ناامیدی یا گمگشتگی می‌کنیم، همیشه می‌توانیم به او بازگردیم.
عیسی مسیح، با عشق و محبت بی‌پایانش، بخشش گناهان، امید ابدی و آرامش قلبی را ارائه می‌دهد، مهم نیست ما با چه چیزی روبرو می‌شویم. ایمان به او نه تنها راهی برای آسمان است، بلکه راهی برای داشتن زندگی‌ای پر از معنا و هدف در همین دنیاست. همچنین از طریق اوست که ما با خدای پدر آشتی کرده و معنای واقعی محبت الهی را درک می‌کنیم.
داستانی از ایمان: دعای حنّا
در اول سموئیل ۱، با حنّا آشنا می‌شویم، زنی که آرزوی فرزند داشت اما سال‌ها با نازایی روبرو بود. او با تمام وجود دعا کرد و به خدا قول داد که اگر پسری به او بدهد، او را به خداوند تقدیم نماید. خدا بلافاصله پاسخ نداد، اما حنّا به اعتماد به او ادامه داد. سرانجام، خدا او را با سموئیل برکت داد، که پیامبر بزرگی شد.
بنابراین داستان حنّا به ما می‌آموزد که وفادار ماندن به معنای اعتماد به زمان‌بندی و نقشه خداست، حتی وقتی دعاهایمان به تأخیر می‌افتد. مانند او، می‌توانیم قلب‌هایمان را صادقانه به حضور خدا بیاوریم و با ایمان به پرستش او ادامه دهیم. او بهترین شنونده برای دعاهای ماست.
چه کنیم وقتی احساس دلسردی می‌کنیم؟
طبیعیست که در دوران انتظار برای پاسخ خداوند، دچار احساس دلسردی و ناامیدی می‌شویم. اما چگونه باید از این احساسات عبور کنیم؟
احساسات خود را بپذیرید، سپس به خدا روی آورید
همانطور که گفتیم طبیعیست که وقتی خداوند پاسخ به درخواست‌هایمان را به تأخیر می‌اندازد، احساس ناامیدی کنیم. حتی داوود پادشاه نیز در مزامیر، درد و شک خود را به خدا ابراز کرد. اما او همیشه به اعتماد و ستایش بازگشت (مزمور ۱۳). بنابراین اعتراف به احساساتمان، اولین قدم برای رها شدن از آنهاست.
هدف خدا را در انتظار به یاد آورید
انتظار، زمان تلف شده نیست. بلکه فصلی است که خدا ما را آماده می‌کند و شخصیت ما را رشد می‌دهد (یعقوب ۱: ۲-۴). اعتماد به خدا، حتی وقتی انتظارات ما را برآورده نمی‌کند، به ما کمک می‌کند تا بیشتر شبیه عیسی مسیح شویم. خدای پدر در حال شکل دادن به ماست.
گام به گام در مسیر ایمان
یادگیری اینکه چگونه به خداوند اعتماد کنیم، حتی وقتی او انتظارات ما را برآورده نمی‌کند، گامی حیاتی در مسیر مسیحی ماست. وقتی خدا می‌گوید «هنوز نه»، این رد کردن ما نیست، بلکه یادآوری‌ایست برای تکیه بر زمان‌بندی کامل و نقشه محبت‌آمیز او.
با دعا کردن، پرستش، خواندن کلام زنده خداوند و متصل ماندن به عیسی مسیح، تنها راه نجات ما، می‌توانیم ایمان خود را زنده نگه داریم. همچنین در هر تصمیم و لحظه از زندگیمان به خدا اعتماد کرده و بدانیم که زمان‌بندی او همیشه برای ما بهترین است.
انتظار ما هرگز بیهوده نیست، وقتی وفادارانه با او قدم برمی‌داریم. پس بیایید با تمام قلب خود به عیسی مسیح ایمان آوریم و نجات را در او تجربه کنیم، چرا که او راه، راستی و حیات است و هیچ کس جز از طریق او نزد پدر نمی‌رود. آمین
ارسال نظر