با اینکه همه مسیحیان، از جمله کاتولیکها، پروتستانها و ارتدوکسها، کتاب مقدس را کلام خدا و پایه ایمان خود میدانند، نسخهای که هر یک استفاده میکنند کاملاً یکسان نیست. تفاوت اصلی در تعداد کتابهاست؛ برخی شاخهها، مانند کاتولیکها و ارتدوکسها، کتابهای اضافی معروف به «آپوکریفا» یا «تورات ثانوی» را میپذیرند که در نسخه پروتستانها وجود ندارد.
علاوه بر این، ترجمههای مختلف نیز میتواند به تغییر واژگان و برداشتهای متفاوت الهیاتی منجر شود. آشنایی با این تفاوتها به درک بهتر و احترام متقابل نسبت به تنوع سنتهای مسیحی کمک میکند. در ادامه این مقاله از پیدایش، بررسی خواهیم کرد که آیا همه شاخههای مسیحیت از یک کتاب مقدس واحد پیروی میکنند یا خیر، با ما همراه باشید.
شکلگیری کلام خدای زنده
فرآیند شکلگیری کتاب مقدس به طور تدریجی و دقیق صورت گرفت. مسیحیان نخستین، نوشتههای عبری یا همان عهد عتیق را به عنوان متون مقدس پذیرفته بودند و در سده اول میلادی، نامههای رسولان و انجیلها نوشته شد که پایه و اساس عهد جدید را تشکیل میداد.
این نوشتهها به سرعت در میان جوامع مسیحی منتشر، ارزش و جایگاه ویژهای یافتند، به طوری که بسیاری از کلیساها آنها را به عنوان منابع الهام و هدایت معنوی به کار میبردند. از قرن دوم میلادی، رهبران کلیسا برخی نوشتهها را بیش از دیگر آثار معتبر میشمردند.
افرادی مانند ایرنائوس، اسقف لیون، بر اهمیت چهار انجیل اصلی: متی، مرقس، لوقا و یوحنا تأکید داشتند و دیگر نوشتهها کمتر مورد توجه قرار میگرفتند. یکی از نخستین فهرستهای شناخته شده از کتابهای عهد جدید، پاره موریتوری (حدود سالهای ۱۷۰ تا ۲۰۰ میلادی) است که نشان میدهد بسیاری از نوشتههای کلیدی از همان زمان توسط مسیحیان پذیرفته و به عنوان بخش جدانشدنی کتاب مقدس شناخته میشدند.
تفاوتهای اصلی در کتاب مقدس مسیحیان
کتاب مقدس در شاخههای اصلی مسیحیت کاملاً یکسان نیست و هر گروه فهرست کتابهای مورد تأیید خود را دارد. تفاوت اصلی در بخش عهد عتیق است.
- پروتستانها معتقدند کلام خداوند شامل ۶۶ کتاب است. آنها نوشتههای اضافی را که به نام “تثنیهقانونی” معروفاند (کتابهای طوبیا یا مکابیان)، به عنوان متون الهی معتبر نمیپذیرند.
- در مقابل، کاتولیکها این هفت کتاب اضافه را پذیرفته و به همین دلیل کتاب مقدس آنها شامل ۷۳ کتاب است.
- همچنین، کلیساهای ارتدوکس شرقی نیز این کتابهای اضافی را قبول دارند و حتی بسته به سنت خود، چند کتاب دیگر را نیز به فهرست کتاب مقدس اضافه میکنند.
این اختلافها ریشه در تاریخ دارند. در ابتدا، مسیحیان اولیه از ترجمه یونانی کتاب مقدس یهودیان به نام «هفتادگانی» (سپتوآجینت) استفاده میکردند که شامل همان کتابهای اضافی بود. اما در قرن شانزدهم و در جریان اصلاحات پروتستانی، رهبرانی مانند مارتین لوتر تصمیم گرفتند تنها کتابهایی را بپذیرند که در نسخه اصلی عبری وجود داشتند.
به همین دلیل، پروتستانها بخش «تثنیهقانونی» را حذف کرده و این عمل باعث شد تا امروز کتاب مقدس پروتستانها و کاتولیکها/ارتدوکسها در تعداد کتابهای عهد عتیق با یکدیگر تفاوت داشته باشند.
نقش شوراهای کلیسایی در شکلگیری قانون کتاب مقدس
تشکیل فهرست رسمی کتابها یک تصمیم فوری نبود، بلکه فرآیندی تدریجی بود که صدها سال طول کشیده با بحث و اجماع میان رهبران اولیه کلیسا به دست آمد. با وجود اینکه شورای نیقیه در سال ۳۲۵ میلادی مستقیماً به موضوع کتابهای مقدس نپرداخت، اما به صورت غیرمستقیم اعتبار متون مسیحی مورد قبول را تقویت کرد.
در ادامه، شورای هیپو (۳۹۳ میلادی) و شورای قرطاج (۳۹۷ میلادی) رسماً فهرست ۲۷ کتاب عهد جدید را تأیید کردند. این فهرست دقیقاً همان چیزیست که امروزه توسط پروتستانها پذیرفته شده است. نقش آتاناسیوس اسکندرانی نیز در تثبیت این قانون بسیار کلیدی بود، او در نامه عید پاک سال ۳۶۷ میلادی، برای اولین بار این ۲۷ کتاب را به صورت رسمی فهرست کرد.
در قرن شانزدهم، اصلاحات پروتستانی بار دیگر موجب بررسی و بازنگری در محتوای کتاب مقدس شد. نتیجه این بازنگری، شکلگیری کتاب مقدس پروتستانی با ۶۶ کتاب بود که شامل عهد عتیق و عهد جدید است.
تفاوت اصلی آن با نسخه کاتولیک این بود که کتابهایی که در کلیسای کاتولیک به عنوان آپوکریفا یا «تثنوی/دوتروکاننیکال» پذیرفته شده بودند، از فهرست کتابهای قانونی پروتستانها کنار گذاشته شدند.
نقاط عطف تاریخی در شکلگیری کتاب مقدس
همانطور که در بخش قبل اشاره شد، شکلگیری کتاب مقدس مسیحیان، روندی طولانی و پیچیده داشته است و در طول قرنها، افراد و رویدادهای مهم، نقش تعیینکنندهای در تعیین محتوا و ساختار آن ایفا کردهاند. در ادامه، خواهیم دید که همین فرآیندهای تاریخی و تفاسیر گوناگون، چگونه به مرور زمان، باعث ایجاد و گسترش شاخههای مختلف مسیحیت در سراسر جهان شدهاند.
- مارسیون از سینوپه (قرن دوم میلادی): او کوشید نسخهای از کتاب مقدس منتشر کند که تنها شامل عهد جدید باشد و عهد عتیق را در بر نگیرد، اما رهبران کلیسا دیدگاه او را نادرست دانسته و آن را رد کردند.
- اوریجن از اسکندریه (قرن سوم میلادی): او یکی از بزرگترین دانشمندان کتاب مقدس بود و بر تفسیر روحانی و معنوی متون کتاب مقدس تأکید داشت.
- جروم (قرن چهارم میلادی): او کتاب مقدس را به زبان لاتین ترجمه کرد، ترجمهای که بعدها با نام «ولگات» شناخته شد و قرنها به عنوان کتاب مقدس رسمی کلیسای غربی مورد استفاده قرار میگرفت.
- دوران اصلاحات پروتستانی (قرن شانزدهم میلادی): مارتین لوتر و دیگر اصلاحگران، کتابهای موسوم به «تورات دوم» یا کتب قانونی ثانوی را از عهد عتیق حذف کردند و به این ترتیب، نسخه پروتستانی کتاب مقدس شکل گرفت.
- انجیل کینگ جیمز (۱۶۱۱ میلادی): انجیل کینگ جیمز (۱۶۱۱ میلادی) به یکی از تأثیرگذارترین ترجمههای انگلیسی تبدیل شد و نقش مهمی در فهم و پذیرش کتاب مقدس در سنت پروتستان ایفا کرد.
به طور کلی، پیدایش کتاب مقدس نتیجه بحثهای الهیاتی، تصمیمهای شوراهای کلیسایی و کار چهرههای برجسته تاریخ بود که این روند هنوز هم بر شیوه نگاه و تفسیر کتاب مقدس در سنتهای مختلف مسیحی اثر گذاشته است.
ساختار اصلی کتاب مقدس مسیحی
کتاب مقدس مسیحیان به دو بخش مهم تقسیم میشود:
- عهد عتیق
- عهد جدید
عهد عتیق بر پایه نوشتههای عبری شکل گرفته و شامل تاریخچه قوم اسرائیل، اشعار، قوانین و نبوتهاست. تعداد کتابهای این بخش در سنتهای مختلف مسیحی متفاوت است. پروتستانها تنها ۳۹ کتاب را به عنوان کتاب مقدس قبول دارند، در حالی که کلیساهای کاتولیک و ارتدوکس علاوه بر این، کتابهای اضافی موسوم به «کتب قانونی ثانویه» یا «اپوکریفا» را نیز در مجموعه خود گنجاندهاند.
عهد جدید بر زندگی، خدمت، مرگ و رستاخیز عیسی مسیح تمرکز دارد. این بخش از کتاب مقدس شامل ۲۷ کتاب است. از جمله:
- چهار انجیل متی، مرقس، لوقا و یوحنا
- کتاب اعمال رسولان
- نامههای پولس و سایر رسولان
- کتاب مکاشفه
این ۲۷ کتاب در تمامی شاخههای مسیحیت، از پروتستان تا کاتولیک و ارتدوکس، مورد پذیرش هستند. بنابراین، پیام اصلی نجات در مسیح، اعتبار کلام خدا و اصول اخلاقی مانند محبت، عدالت و ایمان، در میان همه مسیحیان مشترک است، حتی اگر تعداد کتابهای عهد عتیق در هر شاخه متفاوت باشد.
معیارهای شکلگیری کتابها در کلام
برای پذیرفته شدن یک نوشته به عنوان کتاب قانونی یا الهامشده در کتاب مقدس (که کلیسا آن را کلام زنده خداوند میداند)، مجموعهای از معیارها در نظر گرفته میشد. این معیارها شامل موارد کلیدی زیر بودند:
- نوشته باید منسوب به یکی از رسولان یا شاگردان نزدیک آنها باشد.
- محتوای آن کاملاً با تعالیم پیشین عهد قدیم و زندگی و پیام مسیح سازگار باشد.
- توسط کلیساهای مختلف، به ویژه کلیساهای مهم، به طور گسترده و مداوم خوانده و استفاده شود.
- و در نهایت، باید نشانههایی از اقتدار الهی و الهام را به وضوح در پیام خود داشته باشد.
تقریباً تا قرن چهارم میلادی، ۲۷ کتاب تشکیلدهنده عهد جدید به اتفاق آرا در تمام شاخههای مسیحیت پذیرفته و نهایی شد. با این حال، در مورد تعداد و فهرست دقیق کتابهای عهد قدیم، اختلافنظر همچنان باقی ماند. هر شاخه مسیحیت (مانند کاتولیک، ارتدوکس و پروتستان) بر اساس تاریخ، سنت و دیدگاه الهیاتی خاص خود، شمار متفاوتی از کتابها را در فهرست رسمی خود جای داد.
این تفاوتها هم روند تاریخی شکلگیری کلیساها را نشان میدهند و هم دیدگاه آنها نسبت به الهام و مرجعیت کلام خدا را بازتاب میکنند.
تفاوت نسخههای مختلف کتاب مقدس در میان فرقههای مسیحی
همانطور که اشاره کردیم، مسیحیان در پذیرش ۲۷ کتاب عهد جدید اتفاقنظر دارند، اما درباره کتابهای عهد عتیق (عهد قدیم) اختلاف وجود دارد. این تفاوتها باعث شده هر شاخه از مسیحیت، تعداد و نوع متفاوتی از کتابها را در کتاب مقدس خود داشته باشد.
این اختلافات در متون مقدس و تفسیر آنها، در طول تاریخ باعث شکلگیری شاخههای متعددی شده و ممکن است این سؤال برای بسیاری از شما پیش بیاید که: کدام شاخه مسیحیت به مسیر اصلی ایمان نزدیکتر است؟ در ادامه، به بررسی هر شاخه به طور جداگانه میپردازیم تا درک بهتری از این تفاوتها و باورهای هر یک پیدا کنیم:
کتاب مقدس پروتستانها (۶۶ کتاب و کوتاهترین نسخه)
- پروتستانها به متن عبری «مَسورِتیک» پایبند و در عهد عتیق تنها ۳۹ کتاب دارند.
- آنها «آپوکریفا» یا «کتب دوم قانونی» را جزء کلام خدا نمیدانند، اما برای آشنایی و آگاهی تاریخی مطالعه میکنند.
- عهد جدید ۲۷ کتابیست که همه مسیحیان قبول دارند.
- این نسخه در جریان اصلاحات پروتستانی (قرن ۱۶ میلادی) تثبیت شد، جایی که اصلاحطلبانی نظیر مارتین لوتر بر بازگشت به متن عبری تأکید داشتند.
کلام خدای زنده برای کاتولیکها (۷۳ کتاب)
- کاتولیکها علاوه بر کتابهای پروتستانی، هفت کتاب دیگر را هم در عهد عتیق میپذیرند: طوبیا، یهودیت، حکمت، سیراخ (جامعالحکمت)، باروک، اول و دوم مکابی.
- همچنین بخشهایی اضافی در کتابهای استر و دانیال برای این شاخه وجود دارد.
- این کتابها به «دوم قانونی» مشهورند و در شورای ترنت (۱۵۴۶ میلادی) بهطور رسمی تأیید شدند.
- مبنای کتاب مقدس کاتولیکی، ترجمه یونانی هفتادی (سپتوآجینت) است که در کلیسای اولیه رایج بود.
کتاب مقدس ارتدوکس شرقی (معمولاً ۷۶ تا ۷۸ کتاب)
- کلیسای ارتدوکس شرقی نیز بر پایه هفتادی یونانی عمل میکند.
- اما علاوه بر کتابهای کاتولیکی، کتابهای بیشتری را هم به رسمیت میشناسد، از جمله: مکابی سوم، مزامیر ۱۵۱ و نسخههای اضافی عزرا.
- تعداد کتابها بسته به شاخههای مختلف ارتدوکس کمی متفاوت است.
دیگر سنتهای مسیحی (قبطی و ارتدوکس اتیوپی)
- کلیساهای قبطی و اتیوپی نسخهای حتی گستردهتر دارند.
- در کتاب مقدس ارتدوکس اتیوپی، کتابهایی مانند اخنوخ اول و یوبیلها هم وجود دارند.
- این کتابها در هیچکدام از نسخههای پروتستانی، کاتولیکی یا ارتدوکسی دیده نمیشوند.
در نهایت:
- پروتستانها: ۶۶ کتاب
- کاتولیکها: ۷۳ کتاب
- ارتدوکس شرقی: ۷۶ تا ۷۸ کتاب
- قبطی و اتیوپی: بیشتر از ۸۰ کتاب
دلیل تفاوت در تعداد کتابهای کتاب مقدس شاخههای مسیحیت
تفاوت در تعداد کتابهای کلام خدا ریشه در سنتها و زبانهای مختلف دارد. یهودیان بیشتر از نسخه عبری استفاده میکردند، در حالیکه مسیحیان نخستین به ترجمه یونانی یعنی سپتوآجینت روی آوردند.
در دوران اصلاحات، پروتستانها کتابهای موسوم به «دوران دوم» یا «تثنوی» را کنار گذاشتند چون در متن عبری اصلی وجود نداشتند، اما کلیساهای کاتولیک و ارتدوکس آنها را معتبر دانستند زیرا از همان آغاز در پرستش و سنت مسیحی به کار گرفته میشدند.
با وجود این اختلافها، همه شاخههای مسیحیت درباره عهد جدید و آموزههای اصلی ایمان به عیسی مسیح وحدت نظر دارند. شناخت این تفاوتها کمک میکند تا درک کنیم چگونه کلام خدا در طول تاریخ حفظ و منتقل شده است.
ساختار و ویژگیهای کتاب مقدس پروتستانی
کتاب مقدس پروتستانی، که در میان مسیحیان انجیلی و اصلاحگر بیشترین استفاده را دارد، شامل ۶۶ کتاب است که به دو بخش عهد قدیم (۳۹ کتاب) و عهد جدید (۲۷ کتاب) تقسیم میشود.
برخلاف کتاب مقدس کاتولیک و ارتدکس، در نسخه پروتستانی کتابهای دترواکانونیکال یا آپوکریف (مانند طوبیت، یهودیت، حکمت، سیرخ و مکابیان) جایگاهی ندارند. پروتستانها معتقدند تنها کتابهایی که در سنت یهودی و عهد جدید توسط رسولان مورد استناد بوده، الهامبخش و معتبر هستند.
عهد قدیم پروتستانها مطابق با متن عبری ماسورتی بوده و شامل پنج کتاب تورات، کتابهای تاریخی، ادبیات حکمی و پیامبران بزرگ و کوچک میشود. عهد جدید نیز شامل اناجیل، اعمال رسولان، نامههای پولس و دیگر نامههای عمومی و کتاب مکاشفه است.
این ساختار ۶۶ کتابی، که از زمان اصلاح دینی در قرن شانزدهم به طور گسترده پذیرفته شد، نشاندهنده پایبندی پروتستانها به اصالت تاریخی، شفافیت آموزهها و وفاداری به متون اصلی کلام خداست. کنار گذاشتن کتابهای دترواکانونیکال به این معناست که تعالیم و آموزههای مسیحیت تنها بر اساس کتابهایی بنا شدهاند که یهودیان و عهد جدید آنها را معتبر میدانند.
کتاب مقدس کاتولیک: کتابهای دئوتروکانونیکال
کتاب مقدس کاتولیک، علاوه بر کتابهای موجود در کتاب مقدس پروتستان، شامل کتابهای اضافی است که به «کتابهای دئوتروکانونیکال» معروفاند. این کتابها: توبیت، یودیت، حکمت سلیمان، سیرائیک، باروخ و مکابیان اول و دوم، در نسخه یونانی عهد عتیق یا سِپتوآجینت آمده و در طول تاریخ توسط کلیسای کاتولیک پذیرفته شدهاند.
در پروتستانیسم، این کتابها به عنوان «آپوکریفا» یا نوشتههای غیررسمی شناخته میشوند و از نظر الهیاتی، جایگاه معادل کتابهای مقدس و وحیانی را ندارند. تفاوت اصلی بین کتاب مقدس کاتولیک و پروتستان، ناشی از تاریخچه استفاده، سنت کلیسایی و دیدگاههای مختلف درباره اعتبار متون مقدس است.
در طول تاریخ، شوراهای کلیسا و علمای مسیحی در مورد پذیرش این کتابها اختلاف نظر داشتند، اما کلیسای کاتولیک در شورای ترنت (1546 میلادی) رسماً آنها را بخشی از کتب مقدس اعلام کرد. برخی آموزههای کاتولیک، نظیر دعا برای مردگان یا انفاق برای کفاره گناهان، مستقیماً بر اساس این متون شکل گرفتهاند، در حالی که پروتستانها تنها به ۶۶ کتاب اصلی اعتقاد دارند و این آموزهها را قبول نمیکنند.
کتاب مقدس ارتدکس
کتاب مقدس کلیسای ارتدکس شرقی، علاوه بر کتابهای عهد عتیق و جدید که در کتاب مقدس پروتستان و کاتولیک یافت میشوند، شامل کتابهای اضافی دیگری نیز هست. این کتابها بر اساس ترجمه یونانی عهد عتیق، معروف به سپتوآجینت، وارد کتاب مقدس ارتدکس شدهاند. برخی از این متون، مانند ۱ عزرا، ۳ مکابیان، دعای مناشه و مزامیر ۱۵۱، در دیگر شاخههای مسیحیت به عنوان کتاب مقدس به شمار نمیروند.
استفاده از این متون توسط پدران کلیسا، مانند آتاناسیوس و یوحنا خریسوستوم، اهمیت آنها را در سنت ارتدکس تثبیت کرده است؛ در حالی که کلیسای ارتدکس همواره این کتابها را معتبر میدانسته، پروتستانها در قرن شانزدهم آنها را نپذیرفتند.
در میان شاخههای مختلف مسیحیت ارتدکس نیز تفاوتهایی وجود دارد:
- کلیساهای ارتدکس شرقی، از جمله یونانی، روسی و صرب، نسخه یونانی سپتوآجینت را میپذیرند و شامل تمامی کتابهای دترواکانونیک و متون اضافی میشوند.
- در مقابل، کلیساهای ارتدکس مشرقی مانند کلیسای اتیوپیایی و ارمنی، تعداد بیشتری کتاب در کتاب مقدس خود دارند و حتی آثاری مانند «۱ انوک» و «یوبیلها» را نیز در مجموعه کتب مقدس خود جای دادهاند.
نقش ترجمهها در شکلگیری کلام خدا
ترجمههای کلام نقش بسیار مهمی در فهم و تفسیر نوشتههای مقدس در میان جوامع مختلف مسیحی دارند. با وجود اینکه متون اصلی کتاب مقدس به زبانهای عبری، آرامی و یونانی نوشته شدهاند، ترجمه آنها به زبانهای دیگر، دسترسی به پیامهای الهی را برای مردم سراسر جهان ممکن میسازد.
اما گاهی انتخاب روش ترجمه و کلمات مورد استفاده میتواند باعث اختلاف نظر یا حتی بحثهای جدی در مورد کتاب و آموزههای دینی شود.
ترجمهها نه تنها بر فهم کلی کتاب مقدس تأثیر میگذارند، بلکه میتوانند درک ما از اصطلاحات مهم دینی، نحوه روایت داستانها و حتی نگرش نسبت به مسائل فرهنگی و اجتماعی را شکل دهند. برای نمونه، برخی ترجمهها به صورت تحتاللفظی، وفاداری بیشتری به متن اصلی دارند و برخی دیگر با زبانی ساده و قابل فهم برای مخاطب امروزی ارائه میشوند.
علاوه بر این، انتخاب متن پایه و دیدگاه مترجم بر مسائلی مانند درج یا حذف کتابهای دوتروکانونیکال و نحوه بازتاب مفاهیم جنسیتی و آموزههای مسیحی در ترجمه تأثیر میگذارد. بنابراین، هر ترجمه نه تنها بازتابی از متن اصلیست، بلکه نمایانگر زمان، فرهنگ و نگرشهای الهیاتی مترجم و جامعهایست که برای آن تهیه شده است.
دلایل تفاوت ترجمههای کتاب مقدس چیست؟
کتاب مقدس در طول تاریخ به زبانهای مختلف ترجمه و هر ترجمه، بر اساس دانش و روشهای پژوهشی زمان خود انجام شده است. ترجمههای پروتستانی مانند:
- نسخه سلطنتی کینگ جیمز (KJV)
- نسخه بینالمللی نوین (NIV)
- نسخه استاندارد انگلیسی (ESV)
همه این ترجمهها معتبر هستند، اما در سبک و روش ترجمه با هم تفاوت دارند. برخی ترجمهها مانند KJV (کینگ جیمز)، روی زیبایی ادبی و ترجمه کلمه به کلمه تمرکز میکنند. در حالی که ترجمههای دیگری نظیر NIV، مفهوم اصلی رو ترجمه کرده تا متن کتاب مقدس برای خوانندههای امروزی راحتتر و قابل فهمتر باشد.
با وجود این تفاوتها که ممکن است کمی باعث سردرگمی شود، پیام اصلی تمام ترجمهها یکسان بوده و نجات از طریق عیسی مسیح است.
تصورات غلط رایج درباره کلام زنده خداوند
کتاب مقدس مسیحیان، که به عنوان کلام خداوند شناخته میشود، همیشه مورد احترام بوده اما همواره با تصورات غلط و برداشتهای نادرست روبهرو میشود. این باورهای اشتباه عبارتند از:
- کتاب مقدس تنها یک کتاب است که توسط یک نویسنده نوشته شده، در حالی که این کتاب مجموعهای از کتابهای مختلف است که در طول قرنها توسط نویسندگان متعدد، از جمله موسی، داوود، پولس و یوحنا نوشته و الهام گرفته از روحالقدس است. هر کتاب نمایانگر سبک و زمینه خاص خود است، از داستانهای تاریخی و شعر گرفته تا قوانین و نامهها و وحدت کتاب مقدس نه از یک نویسنده انسانی بلکه از پیام یکسان آن درباره رابطه خدا با انسانها ناشی میشود.
- هرچند عدهای فکر میکنند کلام عوض شده یا قابل اطمینان نیست، اما اسناد تاریخی و کپیهای دستنویس بسیار قدیمی نشان میدهند که محتوای آن به شکل کاملاً دقیق حفظ و منتقل شده است.
- آموزههای اخلاقی و معنوی کتاب مقدس، به خصوص گفتههای عیسی مسیح و نامههای پولُس رسول، هنوز هم یک راهنمای بسیار ارزشمند برای زندگی امروز ما به حساب میآیند. این نشان میدهد که کتاب مقدس نه فقط یک تاریخ قدیمی، بلکه یک راهنمای عملی است که به مسائل روزمره زندگی ما مربوط میشود.
در نهایت
در قلب مسیحیت، کلام خدای زنده منبعی ثابت برای ایمان، امید و راهنمایی ماست، هرچند محتوای آن در شاخههای مختلف کمی متفاوت باشد. برای نمونه، پروتستانها از ۶۶ کتاب پیروی میکنند، در حالی که کاتولیکها و ارتدکسها شامل کتابهای بیشتری مانند طوبیت و مکابیها هستند.
این تفاوتها ناشی از زمینههای تاریخی و الهیاتی متفاوتی است، اما حقایق بنیادی ایمان مسیحی، نظیر الوهیت مسیح و نجات، در همه شاخهها مشترک است. این تنوع در محتوا و تفسیر، به مسیحیان امکان میدهد که عمیقتر به ایمان خود بپردازند و با احترام به دیدگاههای گوناگون، درک خود را از کلام خدا گسترش دهند.
نهایتاً، وحدت مسیحی در ایمان مشترک به عیسی مسیح و عشق به یکدیگر است.
سؤالات متداول
خیر، همه شاخهها در عهد جدید (۲۷ کتاب) مشترک هستند، اما در تعداد کتب عهد عتیق به دلیل وجود کتب آپوکریفا/دوتِروکانُنیکال تفاوت دارند.
عهد جدید که شامل زندگی، تعالیم، مرگ، رستاخیز عیسی مسیح و تعالیم رسولان است و محور ایمان مسیحی را تشکیل میدهد.
پیام مرکزی این است که عیسی مسیح تنها ناجی بشر است و هیچ راه دیگری برای رسیدن به خدا و نجات از گناهان جز از طریق ایمان به او وجود ندارد (اعمال رسولان ۴: ۱۲).
ارسال نظر